Αγαπητ μας φίλοι και φίλες, πάντοτε να εξαρτόμαστε από τον Θεό σε όλη μας την ζωή και σε αυτόν να αναφερόμαστε, όπως μας το διδάσκει η Αγία Γραφή και η Αγία μας Εκκλησία. Και στις προσευχές μας να αναφερόμαστε πολύ στον Χριστό μας, στον οποίο ανέθεσε ο Θεός Πατήρ την σωτηρία μας, και να ζητάμε τις Μεσιτείες της Παναγίας και τις Πρεσβείες των Αγίων μας. Το «Κ αὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν» ( Κατά Ιωάννην Α’.1), δείχνει την στάση του Υιού να στρέφεται πάντοτε προς τον Θεό Πατέρα, διότι είναι ομοούσιος αλλά και ομόφρρωνος προς τον Πατέρα και όχι αντίθετος και αντίθεος προς τον Πατέρα. Και αυτό όχι μόνον στη Θεολογία ( δηλαδή στην Αγία Τριάδα), πριν από την Ενανθρώπιση αλλά και στην Οικονομία, στην Ενσάρκωση. Μια αλήθεια που ο Υμνογράφος μας τονίζει το Σάββατο του Λαζάρου στην Ὠδὴ θ' : «Τιμῶν σου τὸν Πατέρα, καὶ ἀποδεικνύων, ὡς οὐκ ἀντίθεος ἤσθα, προσεύχη Χριστέ, αὐτεξουσίως ἐγείρας τὸν τετραήμερον». Σε όλη τη ζωή του ο Χριστός πάντοτε τιμά και αναφέρεται και στρέφεται προς
