Πο ί ημα Κασσιαν ὴ ς Μοναχ ῆ ς (Το τροπάριο της Κασσιανής) Ήχος Πλ.Δ' Κ ύ ριε , ἡ ἐ ν πολλα ῖ ς ἁ μαρτ ί αις περιπεσο ῦ σα Γυν ή , τ ὴ ν σ ὴ ν α ἰ σθομ έ νη θε ό τητα , μυροφ ό ρου ἀ ναλαβο ῦ σα τ ά ξιν , ὀ δυρομ έ νη μ ύ ρα σο ί , πρ ὸ το ῦ ἐ νταφιασμο ῦ κομ ί ζει . Ο ἴ μοι ! λ έ γουσα , ὅ τι ν ὺ ξ μο ί , ὑ π ά ρχει , ο ἶ στρος ἀ κολασ ί ας , ζοφ ώ δης τε κα ὶ ἀ σ έ ληνος , ἔ ρως τ ῆ ς ἁ μαρτ ί ας . Δ έ ξαι μου τ ὰ ς πηγ ὰ ς τ ῶ ν δακρ ύ ων , ὁ νεφ έ λαις διεξ ά γων τ ῆ ς θαλ ά σσης τ ὸ ὕ δωρ , κ ά μφθητ ί μο ὶ πρ ὸ ς το ὺ ς στεναγμο ὺ ς τ ῆ ς καρδ ί ας , ὁ κλ ῖ νας το ὺ ς ο ὐ ρανο ύ ς , τ ὴ ἀ φ ά τω σου κεν ώ σει , καταφιλ ή σω το ὺ ς ἀ χρ ά ντους σου π ό δας , ἀ ποσμ ή ξω το ύ τους δ ὲ π ά λιν , το ὶ ς τ ῆ ς κεφαλ ῆ ς μου βοστρ ύ χοις , ὧ ν ἐ ν τ ῷ Παραδε ί σω Ε ὔ α τ ὸ δειλιν ό ν , κρ ό τον το ὶ ς ὠ σ ὶ ν ἠ χηθε ῖ σα , τ ῶ